اگر امام حسین علیه السلام به شهادت خویش آگاهی داشت،چگونه با پای خود،خویشتن را درهلاکت انداخت؟!

ایا شیوه حضرت با ایه (لا تقتلوبایدیکم الی التهلکة)خود رابادستان خویش در هلاکت نیندازید،سازگاراست؟ یا ان مصداقی برای خودکشی محسوب می شود؟به راستی اگاهی امام از غیب و رسالت ان حضرت در استفاده از این علم در عرصه های مختلف عاشورا و کربلا چگونه بوده است؟

ضعف و نارسایی نزد صاحب نظران موجب پدیدامدن چنین اعتقادی می شودکه امام علیه السلام به زمان و مکان شهادت خویش علم تفصیلی نداشته و از ابتدا به مقصد منزل گزیدن در کربلا و رفتن به سوی شهادت حرکت نکرده است! این افراد برای تایید سخن خود، مساله اعزام مسلم بن عقیل به کوفه از سوی امام علیه السلام و حرکت حضرت براساس گزارش مسلم را از آمادگی کوفیان و فراز هایی از گفت و گوهای امام با اطرافیان که بیانگرعزم او بر سفر به کوفه است،مطرح می کنند.

انچه از اخبار صحیح متواتر استفاده میشوداین است که امام علیه السلام متعبد به قیام و شهادت بوده و شهادت ان حضرت محبوب و مطلوب خداوند بوده و تعبد به شهادت امری بی سابقه نیست. به عبارت دیگر امام مامور بود علیه یزید قیام کند و ابطال حکومت او را اعلان نماید و امتناع خود را از این بیعت شوم، علنی و اشکار سازد.همچنین مرقوم داشته است: بررسی اجمالی و مختصر در احادیث شیعه.دقت در مضمون زیارت ها و احادیثی که درباره علوم امامان رسیده و اینکه خداوند علم پیغمبر (ص) را به انان عطافرموده،ثابت و اشکار می کندکه امام از اینده ای که پیش رو داشت (شهادت)،اگاه بودو تاسیس حکومت اسلامی و پیروزی نظامی و ظاهری راپیش بینی نمی فرمود.

 مدارک، و مصادر معتبر تاریخی دلالت دارد بر آنکه امام از شهادت خود و حاصل نشدن پیروزی نظامی علم و آگاهی داشت، و می   ‎دانست که شرایط تأسیس حکومت اسلامی فراهم نیست پس

نوشته شده در یکشنبه 91/11/8ساعت 12:29 عصر توسط سحربیدار نظرات ( ) |